Η ΖΕΑ

Η ζέα είναι μία ποικιλία σιταριού, η οποία καλλιεργείται στην Ευρώπη από την αρχαιότητα. Αναφορές σε αυτήν απαντώνται σε κείμενα του Γαληνού, του Ιπποκράτη, αλλά και του Ομήρου. Μοιάζει πολύ με το σιτάρι, αλλά έχει πιο μακρύ και λεπτό στάχυ. Από τη ζέα μπορούν να παραχθούν ψωμί και ζυμαρικά.
Καθώς ανήκει στην οικογένεια των σιτηρών, η θρεπτική της αξία είναι παρόμοια με του σιταριού. Υπάρχουν ωστόσο μερικές αξιοσημείωτες διαφορές. Σε σχέση με το κοινό σιτάρι, η ζέα έχει λιγότερα κορεσμένα λίπη και αντίθετα έχει περισσότερες πρωτεΐνες, διαλυτές φυτικές ίνες και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα ενώ θεωρείται πιο εύπεπτη.

ΤΟ ΡΟΔΙ

Το ρόδι παρότι αποτελεί καρπό της γονιμότητας, της καλοτυχίας και συνδέεται με την καλή υγεία, αγνοείται επιμελώς από τους περισσότερους.
Συγκεκριμένα:

• Επιβραδύνει τη γήρανση
• Προστατεύει τα νεφρά
• Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα
• Έχει αντιαλλεργική δράση
• Αποτρέπει τις καρδιακές παθήσεις
• Προλαμβάνει τον καρκίνο του προστάτη
• Προστατεύει το DNA
• Ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση
• Ρυθμίζει το μεταβολικό σύνδρομο

ΟΔΗΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΟΤΑΝΟ

Βαλεριάνα: Καταπολεμά αϋπνία, άγχος, νεύρα, υπέρταση, ταχυπαλμίες.
Βάλσαμο: Καταπολεμά κατάθλιψη, δερματικές φλεγμονές, τραύματα, εγκαύματα, δερματικές παθήσεις.
Ευκάλυπτος: Καταπολεμά αρθρίτιδα, άσθμα, βήχα, κρυολόγημα, ρευματισμούς, νευραλγίες, κυστίτιδα.
Εχινάτσια: Καταπολεμά βήχα, πονοκέφαλο, αυξάνει την φυσική αντίσταση του οργανισμού.
Καλέντουλα: Χωνευτικό, καταπολεμά έλκος, πόνους περιόδου, εξωτερική χρήση για εγκαύματα.
Κάρδαμο: Διεγερτικό, ορεκτικό, καταπολεμά δυσπεψία, ουλίτιδα.
Κρόκος: Χωνευτικό, διουρητικό, καταπολεμά άσθμα, αναιμία, κατάθλιψη, δυσεντερία.
Λιναρόσπορος: Καταπολεμά ίκτερο, πέτρες χολής, ρευματόπονους, βρογχικά, πνευμονία.
Μέντα: Δροσιστική, τονωτική, καταπολεμά κρυολόγημα, δυσπεψία, στομαχικούς πόνους.
Παπαρούνα: Ηρεμιστικό, καταπολεμά βήχα, κρυολόγημα.
Πιπερόριζα: Καταπολεμά δυσπεψία, ναυτία, κακή κυκλοφορία, κρυολόγημα.
Σιναπόσπορος: Διεγερτικό, διουρητικό, καταπολεμά κρυολόγημα, βρογχίτιδα, πνευμονία, ρευματισμούς, χρόνια δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλο.
Τίλιο: Καταπολεμά βήχα, ρευματισμούς, αρθρίτιδα, δυσκοιλιότητα, δυσπεψία, πέτρες στα νεφρά, ημικρανίες.
Τσουκνίδα: Διουρητικό, αφροδισιακό, καταπολεμά σάκχαρο, ουρικό οξύ, πέτρες στη χολή
Φασκόμηλο: Τονωτικό, διεγερτικό, υπερτασικό, καταπολεμά κατάθλιψη, εφιδρωτικό, δυσπεψία, γαστρίτιδα, αρθρίτιδα.
Χαμομήλι: Χαλαρωτικό, καταπολεμά άγχος, δυσπεψία, αϋπνία, έλκος, στομάχου, κολικούς, διάρροια, εξωτερική χρήση για πλύσεις μολυσμένων πληγών.

ΣΤΕΒΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΥΗ

Η στέβια είναι φυσική γλυκαντική ουσία και αντικαθιστά τη ζάχαρη για τους ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη. Πρόκειται για ένα μικροσκοπικό θάμνο που έλκει την καταγωγή του από τη Λατινική Αμερική. Καλλιέργειες στέβιας υπάρχουν και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Τα φύλλα της στέβιας περιέχουν διάφορες φυσικές γλυκαντικές ουσίες, που την καθιστούν φορές 300 γλυκύτερη από την κοινή ζάχαρη. Τα φύλλα ξηραίνονται και στη συνέχεια εμβαπτίζονται σε νερό ώστε να απελευθερωθούν τα γλυκά συστατικά, τα οποία απομονώνονται με τεχνικές όπως η κρυσταλλοποίηση και καθαρίζονται, μέχρι να προκύψει το επιθυμητό προϊόν.
H αγαύη δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το κακτοειδές φυτό από το οποίο παίρνουμε και την τεκίλα. Το νέκταρ αγαύης είναι πιο γλυκό από το μέλι αλλά χάρη στο χαμηλό γλυκαιμικό του δείκτη, δεν προκαλεί απότομες αυξομειώσεις στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Στην περίπτωση της ζάχαρης, θα χρειαζόμασταν 3 φορές μεγαλύτερη ποσότητα.

ΤΟ ΚΡΑΣΙ

Syrah: Η ποικιλία Syrah μας έρχεται από τον Ροδανό της Γαλλίας. Δίνει σκούρα κόκκινα κρασιά με μαλακή γεύση, μέτρια οξύτητα. Γενικά στα κρασιά αυτής της ποικιλίας κυριαρχεί το πικάντικο, το πιπεράτο άρωμα.
Merlot: Η ποικιλία Merlot, είναι σχεδόν παγκόσμια, ποικιλία κρασιού, με πυκνό αρωματικό χαρακτήρα και βελούδινη γεύση. Το κρασί που γίνεται με σταφύλια Merlot είναι μέτριας οξύτητας.
Caberbet Sauvignon: Η ποικιλία κρασιού Caberbet Sauvignon είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Δίνει σκούρα κόκκινα ξηρά κρασιά με έντονα όσο και σύνθετα αρώματα. Πρόκειται για κρασιά μέτριας οξύτητας με πυκνό σώμα και ισορροπημένη γεύση.
Ροδίτης: κρασιά από Ροδίτη φτιάχνονται σχεδόν σ' ολόκληρη την Ελλάδα με καλύτερα όμως αποτελέσματα στην ορεινή Πάτρα και τη Μακεδονία. Mας δίνει ελαφριά και ευκολόπιοτα κρασιά που μοσχοβολούν φρέσκα εσπεριδοειδή.
Μαλαγουζιά: Λευκή ποικιλία, μία από τις πιο αρωματικές ποικιλίες των ελληνικών σταφυλιών, καταγόμενη πιθανότατα από την ορεινή Ναυπακτία. Η Μαλαγουζιά δίνει κρασιά υψηλόβαθμα, μέτριας οξύτητας, αρωματικά.
Ασύρτικο: Ξεκίνησε την ιστορία του από τα νησιά των Κυκλάδων και κυρίως τη Σαντορίνη, όπου είναι και η κυρίαρχη ποικιλία. Δίνει κρασιά με υψηλό αλκοολικό βαθμό, υψηλές οξύτητες, κρασιά με χαρακτήρα, χωρίς έντονα αρώματα, αλλά με θαυμάσια γεύση.
Sauvignon Blanc: Η Sauvignon Blanc είναι μια γαλλική ποικιλία που η καλλιέργεια της επεκτάθηκε σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Δίνει κρασιά με υψηλή οξύτητα.
Μοσχάτο: μεγάλη και διάσημη οικογένεια σταφυλιών που καλλιεργούνται με ποικίλα ονόματα σ' όλες σχεδόν τις αμπελουργικές χώρες. Μεγάλη και η ποικιλία των κρασιών που μας χαρίζουν, από παλαιωμένα γλυκά έως φρέσκα, φρουτώδη αφρώδη. Όλα τους όμως ξεχωρίζουν για το εντυπωσιακό τους άρωμα.

ΤΟ ΜΠΟΥΚΟΒΟ

Το μπούκοβο ή αλλιώς «μεσογειακό τσίλι» είναι μπαχαρικό που δημιουργείται από αποξηραμένες ψιλοκομμένες κόκκινες καυτερές πιπεριές. Λέγεται ότι ή ονομασία μπούκοβο δόθηκε στη γνωστή κόκκινη πιπεριά από έναν καλόγερο που την καλλιεργούσε το 16ο αιώνα σε ένα μοναστήρι στη Σερβία.
Το μπούκοβο είναι δε το μπαχαρικό που χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα στην κουζίνα της βόρειας Ελλάδας.
Μπορεί να είναι από πολύ καυτερό έως γλυκό. Χρησιμοποιείται για να νοστιμίζει κροατικά, σάλτσες, σούπες αλλά και σαλάτες ενώ προστίθεται και στα κίτρινα τυριά για πιο πικάντικη γεύση. Επίσης, χρησιμοποιείται στην αλλαντοποιία.

ΤΟ ΚΡΙΤΑΜΟ

To Crithmum maritimum ή Κρίθμον το παραθαλάσσιον, είναι κοινώς γνωστό ως κρίταμο. Πρόκειται για ένα έντονα αρωματικό, εδώδιμο άγριο φυτό. Το κρίταμο κατατάσσεται στα αλόφυτα διότι ευδοκιμεί σε εδάφη με πολύ υψηλή αλατότητα. Έχει αναπτύξει συστήματα άμυνας και προσαρμογής προκειμένου να επιβιώσει στα σκληρά οικοσυστήματα όπου αναπτύσσεται.
Από την εποχή του Ιπποκράτη, το κρίταμο θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά φάρμακα και μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται για τη διουρητικές και αποτοξινωτικές του ιδιότητες. Περιέχει πολλά θρεπτικά συστατικά, όπως είναι το ιώδιο, και οι βιταμίνες E, C και Κ και τα μεταλλικά άλατα.
Οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα του συλλέγονται από Απρίλιο έως Ιούνιο, διατηρούνται στην άλμη και χρησιμοποιούνται στις σαλάτες. Επίσης, βλαστοί και άνθη τηγανίζονται και γίνονται ομελέτες.

ΟΙ ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΙ

Οι ηλιόσποροι είναι από τα πλέον θρεπτικά και υγιεινά προϊόντα στην κατηγορία των ξηρών καρπών. Οι ηλιόσποροι μας είναι περισσότερο γνωστοί για τη γεύση τους παρά για τις μοναδικές τους φαρμακευτικές ιδιότητες, που είναι μάλιστα ιδιαίτερα πολύτιμες για την καρδιά.
Οι ηλιόσποροι περιέχουν, μεταξύ άλλων, ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, τανίνη, λεκιθίνη, φθόριο, μαγνήσιο και ιώδιο. Θεωρούνται ιδιαίτερα ευεργετικοί σε περιπτώσεις βήχα, φαρυγγίτιδας, κρυολογήματος. Η υψηλή περιεκτικότητα του ηλιόσπορου σε αντιοξειδωτικά όπως βιταμίνη Ε βοηθάει στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών που συσσωρεύονται καθημερινά στον οργανισμό μας.
Μπορείτε να καταναλώνετε ηλιόσπορους ως ενδιάμεσο σνακ, να τους βάζετε σε σαλάτες ή να τους προσθέσετε στα δημητριακά ή στο γιαούρτι. Μια χούφτα ηλιόσπορων αποδίδει 85 θερμίδες.

ΤΟ ΧΑΡΟΥΠΙ

Το χαρούπι (ή αλλιώς ξυλοκέρατο), είναι ο καρπός της χαρουπιάς που είναι ένα αειθαλές, αυτοφυές δέντρο που ευδοκιμεί στις χώρες που περιβάλλουν τη Μεσόγειο και σε όλη τη Μέση Ανατολή. Τα χαρούπια είναι πλούσια σε ασβέστιο, μια και περιέχουν 350 mg ανά 100 gr. Συγκριτικά, το γάλα - που συχνά θεωρείται ως μια εξαιρετική πηγή ασβεστίου - περιέχει μόνο 120 έως 130 mg. Τα χαρούπια περιέχουν περίπου 4% πρωτεΐνη και 76% υδατάνθρακες. Αν και είναι πολύ γλυκά, περιέχουν 60% λιγότερες θερμίδες από τη σοκολάτα. Επιπλέον, περιέχουν σημαντικές ποσότητες φωσφόρου και άφθονο κάλιο. Επίσης περιέχουν μικρές ποσότητες νατρίου και σιδήρου, και είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, βιταμίνες Β και πολλά άλλα μέταλλα. Βράζοντας τα χαρούπια παρασκευάζεται, από το μέλι που υπάρχει στο εσωτερικό τους, το «χαρουπόμελο», η γεύση του οποίου μοιάζει με της σοκολάτας.
 

Ο ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΣ

Αποτελεί μια τροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες, χοληστερόλη και νάτριο, ενώ παράλληλα αντιπροσωπεύει μια καλή πηγή ω-3 λιπαρών οξέων, φυτικών ινών, φυτοοιστρογόνων, βιταμίνης Β6 και μετάλλων. Το μυστικό είναι να ρίχνετε μια κουταλιά λιναρόσπορου σε ό,τι τρώτε π.χ. στη σαλάτα, στο γιαούρτι ή στα δημητριακά πρωινού ή ακόμη και στα φρούτα. Λόγω των πολλαπλών θρεπτικών του συστατικών, έρευνες έχουν δείξει ότι παρέχει αντιοξειδωτική προστασία, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, ενώ ταυτόχρονα βοηθάει στην πρόληψη και καταπολέμηση του διαβήτη, του καρκίνου, της δυσκοιλιότητας και των φλεγμονών.
 

Η ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ

Πρόκειται για ένα άριστο επουλωτικό με πολύτιμες θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητες. Tο όνομα του φυτού στα λατινικά, συμβολικά, σημαίνει την αρχή κάθε ρωμαϊκού μήνα, γιατί το φυτό ανθίζει τις πρώτες μέρες του κάθε μήνα. Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Η καλέντουλα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των πληγών και των δερματικών ερεθισμών, των εγκαυμάτων και εκζεμάτων,καθώς έχει επουλωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή και αντιμυκητιασική δράση. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.

Η ΛΟΥΙΖΑ

Η λουίζα είναι ένα πολύ όμορφο φυτό με υπέροχο άρωμα. Αν και η «καταγωγή» της είναι από την Αμερική, ήρθε στην Ευρώπη από τους Ισπανούς, οι οποίοι και την αφιέρωσαν στη βασίλισσα Μαρία-Λουίζα, σύζυγο του βασιλιά Καρόλου.

Πρόκειται για ένα «μαγικό» φυτό καθώς:

*Το αφέψημά της είναι ευεργετικό και βοηθάει, όταν υποφέρουμε από νοσήματα του στομάχου και του πεπτικού συστήματος

*Σταματά τη διάρροια και την αιμορραγία

*Βοηθά στο αδυνάτισμα και στην εξαφάνιση της κυτταρίτιδας

*Είναι αποτελεσματικό τονωτικό, αλλά ταυτόχρονα και καταπραϋντικό.

*Είναι αντιπυρετικό.

*Είναι διουρητικό και συνίσταται σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεων.

*Βοηθάει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

*Ανακουφίζει από τις ημικρανίες.

*Το ζεστό έγχυμα της λουίζας είναι φημισμένο για της αφροδισιακές του ιδιότητες.

*Το έλαιό της βοηθά τις πληγές να επουλωθούν.

TA ΚΑΡΥΔΙΑ

Όσο κι αν σας παραξενεύει το γεγονός ότι ένας μικρός ξηρός καρπός έχει πολλά να προσφέρει, η αλήθεια είναι ότι πράγματι τα καρύδια περιέχουν αρκετά θρεπτικά συστατικά που μπορούν να δώσουν ώθηση στην υγεία μας, όπως τα γνωστά σε όλους μας καλά λιπαρά (ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα), τα οποία αποτελούν το 70% του λίπους τους.

Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, ενώ ταυτόχρονα περιέχουν μέταλλα όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, μαγγάνιο, χαλκό, κάλιο, σίδηρο, σελήνιο, αλλά και βιταμίνες, όπως βιταμίνη Α, Κ, βιταμίνες συμπλέγματος Β, κ.ά ενώ μία χούφτα καρύδια έχει τόση βιταμίνη Ε όση μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο.

Τα αντιοξειδωτικά είναι γνωστά για την προστασία του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ συμβάλλουν στην παρεμπόδιση των αλυσιδωτών αντιδράσεων που καταστρέφουν τα κύτταρα του σώματος, όταν συντελείται η οξείδωση. Επίσης, έρευνα είχε δείξει ότι η συστηματική κατανάλωση μικρής ποσότητας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών νοσημάτων, ορισμένων τύπων καρκίνου, διαβήτη ενώ προστατεύει από τις πέτρες στη χολή.

Περίπου 7 καρύδια την ημέρα, είναι αρκετά για να λάβει κάποιος ικανοποιητικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Βάλτε τα καρύδια στη διατροφή σας, προσθέτοντάς τα στα δημητριακά σας, σε dressing σαλατών, αλλά καταναλώστε τα και σαν σνακ, σκέτα ή με γιαούρτι και μέλι ή με αποξηραμένα φρούτα.

Ο ΧΑΛΒΑΣ

Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει το χαλβά με την Καθαρά Δευτέρα, τρώγεται, όμως, με την ίδια ευχαρίστηση οποιοδήποτε μήνα του χρόνου, καθώς η κατανάλωσή του βοηθά:

Στην παροχή υψηλής ποιότητας πρωτεινών και αμινοξέων ειδικά στη περίοδο της νηστείας.

Στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος αφού περιέχει πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα μερικά από τα οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να συνθέσει.

Στην παροχή συνένζυμων και βιταμίνων που βοηθούν στο μεταβολισμό.

Στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος λόγω των βιταμινών Β1,Β2 και νιασίνης.

Στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού και την οστική του μάζα γιατί περιέχει πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο.

Λόγω του σεληνίου και της βιταμίνης Ε, θεωρείται μια από τις πιο αντιοξειδωτικές τροφές κατά του καρκίνου.

Τα αμύγδαλα

Κατά πάσα πιθανότητα κατάγονται από την Εγγύς Ανατολή, αλλά υπήρχαν από αρχαιοτάτων χρόνων και στη Μεσόγειο.

Μια μερίδα (περίπου 20 αμύγδαλα, όσα δηλαδή χωράνε σε 2 χούφτες) είναι  εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε και μαγνησίου, καλή πηγή πρωτεΐνης και φυτικών ινών, προσφέρουν κάλιο, φώσφορο, σίδηρο, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και αποδίδουν χαμηλά επίπεδα κορεσμένων λιπαρών και καθόλου χοληστερόλη. Είναι επίσης πολύ καλή πηγή ασβεστίου: ένα φλιτζάνι αμύγδαλα μας δίνει τόσο ασβέστιο όσο και ένα μικρό κομμάτι φέτα!

Η βιταμίνη Ε είναι ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό που συμβάλλει στην ελάττωση του ρυθμού γήρανσης των κυττάρων, ενώ το μαγνήσιο συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας των οστών. Οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στην καλή υγεία της καρδιάς και του γαστρεντερικού συστήματος, η πρωτεΐνη αποτελεί δομικό συστατικό των μυών, των τριχών και των νυχιών. Τέλος τα μονοακόρεστα λιπαρά, είναι τα καλά λιπαρά που συμβάλλουν στη μείωση της ολικής χοληστερίνης αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά.

Σύμφωνα με μελέτη, η κατανάλωση αμυγδάλων βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να καταπολεμήσει τις μολύνσεις από ιούς, όπως του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης. Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι χημικές ουσίες, που με φυσικό τρόπο βρίσκονται στον φλοιό των συγκεκριμένων ξηρών καρπών, αυξάνουν την φυσική ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να παρεμποδίζει τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση των παθογόνων μικροοργανισμών.

ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙ

Αν νομίζετε ότι το χαμομήλι είναι ρόφημα των… γηρατειών, σίγουρα κάνετε λάθος. Στην αρχαία Αίγυπτο το φυτό ήταν αφιερωμένο στον θεό ήλιο ενώ κατά το Μεσαίωνα η χρήση του διευρύνθηκε όταν πλέον χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο για πολλές παθήσεις.

10 ευεργετικές ιδιότητες του χαμομηλιού:

1. Διώχνει την αϋπνία
2. Καταπραΰνει τους πονοκεφάλους
3. Βελτιώνει τους μαύρους κύκλους και το πρήξιμο στα μάτια
4. Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες
5. Τονώνει το ανοσοποιητικό και συμβάλει στην καταπολέμηση του κρυολογήματος
6. Καταπραΰνει το άγχος
7. Βοηθά το πεπτικό/γαστρεντερικό σύστημα
8. Έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες
9. Αντιμετωπίζει τα δερματικά προβλήματα
10. Κάνει θαύματα με τα αδύναμα και ταλαιπωρημένα μαλλιά και βοηθά στη διατήρηση του ξανθού χρώματος

Το Μελισσοχορτο

Το μελισσόχορτο είναι πολυετές φυτό, αυτοφυές στην Ελλάδα και συγγενεύει με το δυόσμο. Είναι γνωστό και ως μελισσοβότανο. Ονομάστηκε έτσι από την ιδιαίτερη αγάπη που του έχουν οι μέλισσες, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των άνθεών του σε νέκταρ.

Στην αρχαιότητα θεωρείτο το ελιξίριο της νεότητας και το χρησιμοποιούσαν αλχημιστές και ιερείς για ανάλογα σκευάσματα. Ήταν αφιερωμένο στη θεά Άρτεμις.

Οι αρωματικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, ενώ οι γυναίκες κατά το μεσαίωνα, γέμιζαν φυλαχτά με μελισσόχορτο και τα έφεραν πάνω τους ως ερωτικά γούρια.

Το μελισσόχορτο είναι γνωστό για την αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή του δράση. Η κατανάλωση του βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και της υπερέντασης, ενώ ταυτόχρονα είναι αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας. Παράλληλα, τονώνει την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Μελέτες έδειξαν πως παρουσιάζει έντονη αντιοξειδωτική δράση και  προστατεύει από τα έλκη. Οι έρευνες δείχνουν επίσης ότι το μελισσόχορτο κάνει καλό στην ενίσχυση της μνήμης.

Στη μαγειρική χρησιμοποιείται σε κρέατα, πουλερικά, ψάρια, τυριά, σούπες, φρούτα, ποτά, τσάγια. Επειδή έχει έντονο άρωμα, που μοιάζει με αυτό του λεμονιού, ενδυναμώνει τη γεύση των φαγητών που περιέχουν λεμόνι.

Για να φτιάξουμε ρόφημα από μελισσόχορτο, σε βραστό νερό προσθέτουμε 1 κουταλιά αποξηραμένο μελισσόχορτο. Αφήνουμε για 5΄ και σουρώνουμε. Καλό είναι να έχουμε σε όλη τη διάρκεια καλυμμένο το σκεύος, έτσι ώστε ο ατμός –ο οποίος είναι πλούσιος σε αιθέρια έλαια με θεραπευτικές ιδιότητες- να παραμένει στο εσωτερικό. Με αυτόν τον τρόπο θα επωφεληθούμε στο μέγιστο από τη δράση του.

ΤΑ ΚΡΑΝΑ

Η κρανιά είναι ένα δέντρο γνωστό από την εποχή του Ομήρου με το όνομα «κράνεια», και μάλιστα αναφέρεται στην «Ιλιάδα». Σύμφωνα με τον Θεόφραστο, το ξύλο της κρανιάς ήταν τόσο σκληρό όσο και το κόκκαλο και το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν κυνηγητικές λόγχες, πολεμικά ακόντια, τόξα και μπαστούνια, ενώ σύμφωνα με τον Παυσανία, οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαξαν τον Δούρειο Ίππο με ξυλεία κρανιάς από το ιερό δάσος του Απόλλωνα.

Τα κράνα διαθέτουν εξαιρετικά ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθώς περιέχουν βιταμίνες C και Ε, καροτινοειδή και φαινολικές ενώσεις. Επίσης, περιέχουν βιταμίνη C και είναι πλούσια σε καροτίνη, πηκτίνη, τανίνη και σίδηρο.

Τα προϊόντα από κράνα χρησιμοποιούνταν από τα αρχαία χρόνια  για να καταπολεμήσουν καρδιακές παθήσεις, πόνους κοιλιάς , πόνους περιόδου, στομαχικές κι εντερικές διαταραχές, αλλά και ως χωνευτικό, ως τονωτικό τις ώρες εργασίας και μετά από αθλητικές δραστηριότητες.

Δοκιμάστε τα σε λικέρ ή μαρμελάδα!!!

Τα ΡεβYθια

Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την Ασία ενώ η Ινδία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή ρεβυθιών. Πρόκειται για ένα μονοετές, ποώδες φυτό που δύσκολα ξεπερνά τα 60 εκατοστά.

Τα ρεβύθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως όσπρια, καβουρντισμένα ως ξηροί καρποί (τα γνωστά στραγάλια), γίνονται θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ.

Τα ρεβύθια αποτελούν πλούσια πηγή πρωτεΐνης, υδατανθράκων και φυτικών ινών. Όπως όλα τα όσπρια, έχουν μεγάλη θρεπτική αξία και μηδενική περιεκτικότητα σε νάτριο, με αποτέλεσμα να αποτελούν ιδανική τροφή για άτομα που πάσχουν από υπέρταση. Επίσης, είναι πλούσια σε ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο και βιταμίνες B και Ε.

Το Πετιμέζι

Το πετιμέζι είναι ένα 100% φυσικό γλυκαντικό, χωρίς άλλα πρόσθετα που παράγεται από τη συμπύκνωση του μούστου από Αγιωργίτικα σταφύλια. Παντρεύει το χρώμα και το άρωμα του αγιωργίτικου με τη γλυκιά γεύση του μελιού!

Θεωρείται μία από τις πιο υγιεινές γλυκαντικές ύλες και χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. Γενικά, χρησιμοποιείται για το μαλάκωμα του βήχα, ως τονωτικό και δυναμωτικό, ενώ λόγω της περιεκτικότητας του σε αντιοξειδωτικά μπορεί να καταναλώνεται συστηματικά για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Επειδή είναι η συμπυκνωμένη μορφή του σταφυλιού, μία και μόνο κουταλιά μπορεί να παρέχει σχεδόν ότι ένα τσαμπί σταφύλι: βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο και χαλκό.

Δοκιμάστε το παντού, στη ζαχαροπλαστική, σε ένα ζεστό ρόφημα, σε μια πράσινη σαλάτα, για να καραμελώσετε κρέας ή πουλερικά ή απλά σαν σιρόπι πάνω στο παγωτό, σε κρέμες ή γιαούρτι!

ΟΙ ΦΑΚΕΣ

Οι φακές είναι ένα από τα πρώτα τρόφιμα που καλλιεργηθήκαν στον πλανήτη. Η κατανάλωση τους ξεκίνησε τους προϊστορικούς χρόνους και πιστεύεται ότι προέρχονται από την Κεντρική Ασία.

Θεωρούνταν αρχικά, το «φαγητό των φτωχών», ωστόσο γρήγορα διαπιστώθηκαν τα οφέλη τους για την υγεία των ανθρώπων.

Οι φακές,  λοιπόν, αποτελούν πλούσια πηγή σύνθετων υδατανθράκων βραδείας απορρόφησης, φυτικών πρωτεϊνών, φυτικών ινών, βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Επίσης, συμβάλλουν στην υγεία της καρδιάς και στη διαχείριση των διαταραχών του σακχάρου, ενώ λόγω της χαμηλής περιεκτικότητάς τους σε νάτριο αποτελούν ιδανική τροφή για υπερτασικούς ασθενείς.

Όσον αφορά στην περιεκτικότητά τους σε σίδηρο είναι σημαντική ιδιαίτερα για τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες. Η απορρόφηση του σιδήρου της φακής βελτιώνεται σημαντικά αν στο ίδιο γεύμα καταναλώσουμε τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη C, όπως φρούτα (εσπεριδοειδή, φράουλες, ακτινίδια) και λαχανικά (ντομάτες, πιπεριές, λάχανο κ.ά).

Το ταχίνι

Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια καθώς αποτελεί ιδανικό υποκατάστατο των ζωικών πρωτεϊνών, ιδιαιτέρα σε περιόδους νηστείας.

12 λόγοι για να τρώμε ταχίνι

1. καταπολεμά την οστεοπόρωση

2. συμβάλει στην καλή λειτουργία νεφρών και συκωτιού

3. ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα

4. τονώνει τον οργανισμό

5. έχει έντονη αντιοξειδωτική δράση

6. καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες

7. ομαλοποιεί το γαστρεντερικό σύστημα

8. συντελεί στην καταπολέμηση της αναιμίας

9. προστατεύει τον οργανισμό από τη γήρανση

10. διαθέτει αντικαρκινική δράση

11. καταπολεμά τον πονοκέφαλο ή τις χρόνιες ημικρανίες

12. τονώνει τον οργανισμό

Δοκιμάστε το στο πρωινό, σε κουλουράκια και κέικ, φτιάξτε χαλβά ή χούμους ή απλά προσθέστε το στον καφέ.

ΤΟ Αγουρέλαιο

Πρόκειται για το λάδι που παράγεται σχετικά πρώιμα, πριν ωριμάσει ο ελαιόκαρπος, ο οποίος είναι άγουρος και πράσινος. Οι ελιές συλλέγονται με το χέρι στα μέσα Οκτώβρη και η επεξεργασία τους γίνεται την ίδια ημέρα.

Έχει λαμπερό πράσινο χρώμα που οφείλεται στις χλωροφύλλες του άγουρου ελαιοκάρπου οι οποίες προσδίδουν στο αγουρέλαιο μεγαλύτερες αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Είναι πλούσιο σε πολυακόρεστα, βιταμίνες και πολυφαινόλες.

Διαφέρει στην γεύση από το Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο καθώς έχει  πολύ χαμηλή οξύτητα, γεύση λίγο πικρή, πιπεράτη και κάπως πικάντικη, με έντονα φρουτώδη γεύση από αρώματα της φρεσκοκομμένης άγουρης ελιάς. Το προβάδισμα στην διατροφική αξία του αγουρέλαιου, σε σχέση με τα υπόλοιπα ελαιόλαδα εντοπίζεται στην ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα του σε αντιοξειδωτικά που προστατεύουν τα κύτταρα του οργανισμού μας από το οξειδωτικό στρες το οποίο ευθύνεται για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νόσων, καρκίνου, φλεγμωνών και πολλών άλλων νόσων.

Συνήθως, προτιμάται ωμό κατά κύριο λόγο σε σαλάτες, ψητά ή λαχανικά.

Η Ρίγανη

Η Ελληνική ρίγανη (Greek Oregano) είναι φυτό πολυετές και ποώδες η ποιότητα της θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Η ρίγανη πέρα από το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που αφήνει στο φαγητό έχει και πάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, αποχρεμπτικό για το βήχα, βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση. Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης (οριγανέλαιο) χρησιμοποιείται για τον πονόδοντο. Η ρίγανη έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο. Επίσης με λίγο ρίγανη στην τροφή των πτηνών σας κρατάτε τις αρρώστιες μακριά τους.

Μία άλλη κύρια χρήση της είναι κατά των χρόνιων ρευματισμών.Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τη θεραπευτική της αξία και τη χρησιμοποιούσαν πίνοντας το τσάι της σε κολικούς και εξωτερικά σε πρηξίματα και για το στραβολαίμιασμα.

Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές.

Χρησιμοποιείται ως καρύκευμα κυρίως στη μαγειρική αλλά και σπανιότερα ως αφέψημα, το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. 

Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στη χωριάτικη σαλάτα.

Η συλλογή της ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού, τα άνθη αυτά ξεραίνονται σε ειδικά υπόστεγα ή ξηραντήρια και στη συνέχεια τρίβονται και κοσκινίζονται.

Είναι το βασικό καρύκευμα των χωρών της Μεσογείου και βασικό συστατικό της Ελληνικής, αλλά και της Ιταλικής κουζίνας.

πηγή: Βικιπαίδεια